Rozwój ludności w latach powojennych przysparzał problemów Kościołowi związanych m.in. z cmentarzem. Bezpośrednio po zakończeniu wojny wystąpiono do władz miejskich o powiększenie starego cmentarza. Po długich debatach we wrześniu 1948 roku władze postanowiły zlokalizować nowy cmentarz w Śmiechowie. Parafia Trójcy Świętej otrzymała w zarząd ten teren w lipcu 1950 roku, jednak do otwarcia doszło dopiero siedem lat później. Władze nie tylko nie odrzucały prośby Kościoła o budowę nowego domu pogrzebowego, ale wręcz żądały, aby budowy dokonała parafia, wymierzając jej co jakiś czas kary za niewybudowanie kostnicy. Parafia te żądania odrzucała, mówiąc, że nie zamierza tej inwestycji realizować, gdyż cmentarz jest własnością miasta, a w związku z tym obowiązek budowy spoczywa na nim jako właścicielu. Konflikt trwał bardzo długo i był stałym źródłem napięć. Dopiero na początku lat 80, w zmienionej już sytuacji politycznej i społecznej, parafia, której proboszczem był wówczas ks. Bogusław Żurawski, wybudowała okazały kościół cmentarny, który został konsekrowany przez biskupa chełmińskiego Mariana Przykuckiego 28 października 1984 roku. Projekt kaplicy wykonała pani architekt Regina Maniewska. Kościół został zlokalizowany przy ul. Ks. Edmunda Roszczynialskiego na skraju cmentarza w Wejherowie – Śmiechowie. Przy kościele znajduje się obelisk ku czci pomordowanych, poległych i zmarłych wejherowian. Świątynia służy do sprawowania Mszy Św. pogrzebowych, ponadto w niedzielę sprawowana jest jedna Msza Św. dla mieszkańców Wejherowa mieszkających w pobliżu cmentarza. Wnętrze kościoła zdobią sceny eschatologiczne. W 2010 wykonano pierwszy remont kaplicy pogrzebowej, części biurowej i socjalnej, z nową instalację oświetleniową. Zamontowano nowe okna w całym obiekcie własnym sumptem parafii Trójcy Świętej. Zakupiono z Anglii organy mechaniczne ze środków własnych oraz traktor na cmentarz.